Aslında bu evlatlık sahibi pek çok anne babanın sıkıntı yaşadığı bir konu. Aslında bu tek bir sorudur ve tek bir yanıtı vardır. Çocuğa evlatlık olduğu söylenmeli midir? Evet kesinlikle söylenmelidir. Çünkü gelecekte ister istemez pek çok olumsuzluk yaşanabilir. Örneğin, artık günümüzde teknolojinin getirdiği nimetlerden biri kök hücre nakli. Bir takım iyileştirilemeyen ya da tedavisi zor olan hastalıklarda o çocuğun birinci dereceden kendi akrabaları aranabiliyor ya da çocuk herhangi bir sağlık sorunuyla karşılaştığı zaman kanının tutmadığını, DNA’sının tutmadığını öğrendiğinde ciddi anlamda sarsılabiliyor.
Dolayısıyla uzman psikologlar çocuklar evlatlıksa mutlaka doğrusunun söylenmesinden yana öneride bulunuyorlar. Bunu söylemek belki zor olabilir hatta çocuk büyümüşse ve belli yaşları geçmişse, özellikle 10’lu yaşları artık geçmişse söylendiğinde bir takım güvensizlikler ortaya çıkabiliyor.
Dolayısıyla doktorların önerisi hem durumu kolaylaştırması açısından hem çok rahat geçiş sağlaması açısından, aile açısından da çok kolaylaştırıcı bir çözüm olduğunu belirtiyorlar. Çocuklar ben nereden geldim sorusunu sormaya başladıkları anda çok rahatlıkla ve çok doğal bir biçimde söylenebilir ve çocuklarda bunu henüz özlük – üveylik kavramı kafasında oturmadığı için soyut kavramlar henüz oluşmadığı için son derece rahat bir biçimde kabullenebiliyorlar.
Ben nereden geldim diye soran bir çocuğa biz çok istedik ama kendiliğinden bizim çocuğumuz olmadı ve dolayısıyla da senin gibi güzel çocukların olduğu bir kurum vardı ya da hastahane demek daha doğru olabilir, böyle bir yerden biz özellikle seni seçtik, sen bize çok güzel gülümsedin, sen bizle gelmek istedin bizde seni çok sevdik ve bu şekilde senin annen baban olduk demek doğru olabilir. Ama burada verilmesi gereken ilk ve en önemli mesaj çocuğa seçilmiş olduğunu hissettirmek. Yani biz seni seçtik sende bizle gelmek istedin denilerek çocuğa çok kolay bir biçimde bu mesaj verilebilir.
